Άνθρωπος με άδολη πίστη και Αγία ψυχή

 του ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

  

Όταν θελήσεις να γράψεις κάτι για ανθρώπους μοναδικούς, όπως ήταν ο μακαριστός Μητροπολίτης Αργολίδος Ιάκωβος, για τους Αρτινούς πατήρ Ιάκωβος, ο μεγάλος σου φόβος είναι μήπως είσαι ανεπαρκής.

Μήπως ό, τι και να γράψεις είναι πολύ λίγο μπροστά σ’ αυτό που πραγματικά έπρεπε να γράψεις. Με έντονο αυτόν τον φόβο από την αρχή θέλω να ζητήσω ταπεινά συγνώμη, πρώτα από τον ίδιο τον Άγιο πλέον γέροντα, αλλά και από όλους όσους τον γνώρισαν και διάβασαν τούτες τις λίγες γραμμές της ατάλαντης γραφίδας μου.

Είχα τη μεγάλη ευλογία να τον γνωρίσω ή μάλλον να βρεθώ κοντά του στα νεανικά – εφηβικά μου χρόνια, μαζί με πολλά άλλα παιδιά της ηλικίας μου, ως οικότροφος στο τότε οικοτροφείο αρρένων της Ιεράς Μητροπόλεως.

Ανεχόμενος με απεριόριστη αγάπη και πατρική στοργή κάθε νεανική μας επιπολαιότητα και ανθρώπινη αδυναμία με ανεξάντλητη υπομονή και καλοσύνη στάθηκε δίπλα μας και για όλη την μετέπειτα ζωή μας όχι μόνο σαν ακούραστος πνευματικός πατέρας και οδηγός, αλλά και αναντικατάστατος συμπαραστάτης και υποστηρικτής σε κάθε μας προσπάθεια.

Αλλά και εξίσου πνευματικά του παιδιά και αδέλφια θεωρούσε όλους τους Αρτινούς. Σαν πραγματικός πατέρας ανησυχούσε για όλους και φρόντιζε και ενίσχυε, όποιον μάθαινε ότι είχε ανάγκη, ουσιαστικά, αλλά και αθόρυβα όπως ταίριαζε στους πραγματικούς ανθρώπους του Θεού.

Ήλθε στην Άρτα σε μια εποχή που η ελληνική κοινωνία προσπαθούσε να συνέλθει υλικά και ηθικά από την καταστροφική λαίλαπα των πολέμων και του εθνικού διχασμού που είχαν προηγηθεί.

Σ’ αυτή την κρίσιμη εποχή ο Θεός έστειλε στην Άρτα τον καταλληλότερο και ικανότερο άνθρωπό του. Νέος 28 ετών με πλούσια σωματικά και ψυχικά χαρίσματα, γεμάτος πίστη στο Θεό και αγάπη στους ανθρώπους ρίχτηκε με όλες του τις δυνάμεις στο έργο που του ανέθεσε ο Θεός με ανθρώπινο στήριγμά του τον τότε Μητροπολίτη Άρτας μακαριστό Ιγνάτιο Γ’ , άνθρωπο με άδολη πίστη και Αγία ψυχή.

Το κήρυγμά του ήταν χείμαρρος θείας αλήθειας και αγάπης που σαγήνευσε από την πρώτη στιγμή όλους τους Αρτινούς. Η στήριξη της κατά θεόν οικογένειας και των νέων οι μεγαλύτερες προτεραιότητές του.

Με τις ομιλίες του, με τους κύκλους μελέτης της Αγίας Γραφής, με ειδικές εκδηλώσεις αλλά και προσωπικές επαφές και συζητήσεις στήριξε και καθοδηγούσε ακούραστα όλους σε κάθε οικογενειακό ή προσωπικό πρόβλημα και όπου χρειαζόταν και υλική βοήθεια έκανε το παν να βρει τρόπο να βοηθήσει.

Για τα νέα παιδιά η προσπάθεια και η υπομονή του δεν είχε όρια.

Με συνεχείς επισκέψεις και ομιλίες στα σχολεία, με τα κατηχητικά σχολεία, που τότε γνώρισαν μεγάλη ακμή, με το πολύ πετυχημένο θεσμό των μαθητικών κατασκηνώσεων που οργάνωσε, με τα οικοτροφεία αρρένων και θηλέων που βοήθησαν και προώθησαν στις σπουδές εκατοντάδες παιδιά κυρίως από τα φτωχά και απομακρυσμένα χωριά του νομού, έγινε ο πνευματικός πατέρας και καθοδηγός εκατοντάδων Αρτινόπουλων, που στη συνέχεια, χάρις στη δική του ηθική και υλική, όπου χρειάζονταν βοήθεια, έγιναν άξια και καταξιωμένα στελέχη της μετέπειτα και μέχρι σήμερα Αρτινής, αλλά και Ελληνικής γενικότερα κοινωνίας.

Τι άλλο θα μπορούσε να περιμένει μια κοινωνία από έναν και μόνο άνθρωπο; Αν και δεν ήταν γέννημα αυτής της περιοχής την αγάπησε τόσο που έδωσε γι’ αυτήν όλον του τον εαυτό του και πάντα με ιδιαίτερη θέρμη, αγάπη και συγκίνηση αναφέρονταν, μέχρι τις τελευταίες του στιγμές στην Άρτα και στους Αρτινούς.

Δικαιολογημένα λοιπόν και όλοι οι Αρτινοί τον αγάπησαν τόσο, που όταν η εκκλησία τον εκκάλεσε να προσφέρει σε μια άλλη περιοχή, ως Μητροπολίτης Αργολίδας, για όλους τους Αρτινούς παρέμεινε μέχρι τέλους ο δικός μας πατήρ Ιάκωβος.

Και από τη στιγμή που ο Θεός τον κάλεσε κοντά του και δίκαια εισήλθε στη θριαμβεύουσα εκκλησία του Θεού, θα είναι ο δικός μας Άγιος γέροντας Ιάκωβος που θα πρεσβεύει πάντα για μας.

Ας έχουμε την ευχή του.

ΠΗΓΗ:   http://gnomiartas.gr