Τετάρτη 28 Ιουνίου 2017

Συμμετοχή του Συνδέσμου στην πανήγυρη του Ι. Ν. Αγίας Τριάδος στις Κεραμάτες



Την Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος, 5 Ιουνίου, τελέστηκε ο καθιερωμένος πανηγυρικός εσπερινός στον Ι. Ν. Αγίας Τριάδος στις Κεραμάτες στον οποίο συμμετείχε και ο Σύνδεσμός μας, κατόπιν ευγενικής πρόσκλησης από τον Ιερό Ναό. Ευχαριστούμε τον εφημέριο και ευχόμαστε έτη πολλής και καλής διακονίας στην ενορία του!






Τρίτη 25 Απριλίου 2017

Συνάντηση του Δ.Σ. του Συνδέσμου με τον Μητροπολίτη Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ.κ. Χρυσόστομο





Την  Παρασκευή 24 του μηνός Μαρτίου, το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου πραγματοποίησε επίσκεψη στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη της Ιεράς Μητροπόλεως Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ.κ. Χρυσόστομο. Η συνάντηση έγινε σε πολύ καλό κλίμα και ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε καλή και ευλογημένη θητεία στα νεοεκλεγέντα μέλη του Δ.Σ.
Το Δ.Σ. εξέθεσε τις θέσεις του Συνδέσμου για όλα τα ιεροψαλτικά θέματα, ενώ αναφορά έγινε και στο γεγονός ότι πολλά μέλη μας διακονούν σε αναλόγια ενοριών που ανήκουν στην Ι.Μ. Νικοπόλεως και Πρεβέζης. Επιπλέον ο Σεβασμιώτατος έλαβε γνώση για την  διάθεση όλων των συναδέλφων ιεροψαλτών, να ενισχυθεί οποιαδήποτε θετική πρωτοβουλία της μητροπόλεως.
Επίκεντρο της συζήτησης ωστόσο αποτέλεσε η κοινή μέριμνα για στελέχωση των αναλογίων σε βάθος χρόνου.

Εκ του Δ.Σ.

Τετάρτη 5 Απριλίου 2017

Αρχιεπίσκοπος: ''Η Βυζαντινή μουσική είναι επένδυση''



«Ο Χριστιανισμός δημιουργεί πολιτισμό» επεσήμανε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος μετά τη μεγάλη συναυλία βυζαντινής μουσικής που πραγματοποιήθηκε στον κατάμεστο από πιστούς Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών σημειώνοντας πως «η Βυζαντινή μουσική είναι ένα μέσο πνευματικό, για να νιώσουμε πραγματική ανθρωπιά και να πλησιάσουμε περισσότερο τον Θεό».

Στη συναυλία συμμετείχαν η διεθνούς φήμης χορωδία «Εργαστήρι Ψαλτικής» υπό την διεύθυνση του Αθανασίου Παϊβανά και οι Πρωτοψάλτες Άρχοντες Οφικιάλιοι Γεώργιος Χατζηχρόνογλου, Φώτιος Κετσετζής και Αθανάσιος Βουγιουκλής, οι οποίοι ερμήνευσαν ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδος. Παρέστησαν κληρικοί της Αρχιεπισκοπής, Διευθυντές υπηρεσιών της Αρχιεπισκοπής, η Διευθύντρια του ΚΕΣΟ, αλλά και εκατοντάδες πιστοί που ήταν από νωρίς στο ναό, για να παρακολουθήσουν τη συναυλία.

Την πρωτοβουλία αυτής της συναυλίας είχαν οι συντελεστές του «Εργαστηρίου Ψαλτικής» και ανταποκρίθηκαν από την πρώτη στιγμή οι Πρωτοψάλτες, αλλά και η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Την συναυλία, άλλωστε, συντόνιζε ο Πρωτοσύγκελλος της Αρχιεπισκοπής, Αρχιμανδρίτης Συμεών Βολιώτης, ο οποίος προλόγιζε και τους ύμνους.

Μετά την ολοκλήρωση της συναυλίας Αρχιεπίσκοπος τόνισε ότι «η Χριστιανική μας πίστη, η ορθοδοξία μας, η διδασκαλία του Κυρίου Ιησού Χριστού, δεν είναι μόνο ο δρόμος του. Δεν είναι μόνο το Φως. Δεν είναι μόνο η ελευθερία. Δεν είναι μόνο η ζωή. Είναι και ο πολιτισμός. Ο Χριστιανισμός δημιουργεί πολιτισμό».

Σημείωσε, επίσης, ότι «η Βυζαντινή μουσική είναι επένδυση. Είναι βοήθεια στην κατάνυξή μας. Στην δυνατότητα να ανέβουμε λίγο πιο ψηλά. Είναι ένα μέσο πνευματικό για να νιώσουμε πραγματική ανθρωπιά και να πλησιάσουμε περισσότερο τον Θεό».

Μίλησε για την επιτυχημένη αποψινή εκδήλωση και ευχαρίστησε όσους συνετέλεσαν, ώστε να υλοποιηθεί η συναυλία, τους ιεροψάλτες, αλλά και όσους παραβρέθηκαν. Ευχήθηκε, ακόμη, «αντίστοιχες εκδηλώσεις, που είναι οάσεις, να γίνουν πολλές και σε πολλούς χώρους» και ολοκλήρωσε τον χαιρετισμό του με την ευχή για «Καλό, δημιουργικό και Ειρηνικό Πάσχα που θα μας πάει δύο βήματα πιο μπροστά, ώστε να νιώσουμε πραγματικά τη διάσταση της Αναστάσεως».

Αναδημοσίευση από τη romfea.gr. Δείτε ολόκληρη την εκδήλωση εδώ.

Τρίτη 7 Μαρτίου 2017

Συνάντηση του Δ.Σ. του Συνδέσμου με τον νέο Μητροπολίτη Άρτης κ.κ. Καλλίνικο


(φωτογραφία από το site της Ι.Μ. Άρτης)

Το Σάββατο 25 Φεβρουαρίου το απόγευμα, το νέο Δ.Σ. του Συνδέσμου είχαμε την πρώτη επίσκεψη στο νέο Μητροπολίτη Άρτης κ.κ. Καλλίνικο. Αφού του ευχηθήκαμε "ευλογημένη πολυετή και πολύκαρπη αρχιερατική διακονία" και μας αντευχήθηκε με τη σειρά του "καλή επιτυχία" στη θητεία μας ως μέλη του Δ.Σ. , είχαμε μια συζήτηση σε εξαιρετικό κλίμα.

Του εκθέσαμε τις θέσεις του Συνδέσμου για όλα τα ιεροψαλτικά ζητήματα και τη διάθεση όλων των συναδέλφων ιεροψαλτών, στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, να ενισχύσουμε, ως ενιαίο σώμα, οποιαδήποτε θετική πρωτοβουλία της Ι.Μητροπόλεως. Η συζήτηση για αρκετή ώρα επικεντρώθηκε στην κοινή μέριμνα που πρέπει να υπάρξει για τη στελέχωση των αναλογίων, σε βάθος χρόνου.

Ο Σεβασμιώτατος ζήτησε η στάση όλων μας να είναι εκκλησιαστική, όπως αρμόζει σε κατώτερους κληρικούς, που είναι οι χειροθετημένοι ιεροψάλτες και επαναβεβαίωσε τη βούλησή του να είμαστε ενωμένοι.

Δεσμεύτηκε ότι θα προσπαθήσει, διερευνώντας τις επιλογές, που μπορεί να έχει η Ι. Μητρόπολη, να δώσει λύση στο πρόβλημα στέγασης των αναγκών του Συνδέσμου, χωρίς οικονομική επιβάρυνση του Συνδέσμου.

Συμφωνήθηκε να γίνει, παρουσία και με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου, μία ιεροψαλτική σύναξη εντός του έτους, με κοινή πρόσκληση Ι. Μητροπόλεως και Συνδέσμου.

Τέλος, συμφωνήθηκε να γίνει, μέσω των ενοριών, καταγραφή τυχόν μη χειροθετημένων ιεροψαλτών, ώστε σε πρώτη ευκαιρία να χειροθετηθούν.

Εκ του Δ.Σ.


Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2017

O Παράδεισος της Ψαλτικής Τέχνης

(Αναδημοσίευση από τη romfea.gr)







Γράφει ο Ιάσων Ιερομ.

Πίσω απ’ το τάλαντο της Ψαλτικής κρύβεται ο Παράδεισος. Έλεγεν ένας παλαιός παπάς "από το πως ψάλλεις, φαίνεται πόσον αγώνα πνευματικό κάνεις".
Κι είναι αλήθεια. Στο διακόνημα της Ψαλτικής κρύβεται ένας παράδεισος του οποίου η κατάκτηση δε κρίνεται από το τάλαντο που χάρισεν ο Θεός στον ψάλλοντα, μα από τον τρόπο διαχείρισης του ταλάντου από τον Ιεροψάλτη.
Διαχείριση του ταλάντου, πρώτα απ’ όλα σημαίνει αναζήτηση της σχέσης του Ιεροψάλτη με τον Θεό κι έπειτα με την ίδια την τέχνη της Μουσικής. Άλλωστε, αν κάποιος ψάλλει επαγγελματικά και μόνο, χωρίς ν’ αναζητά τον Θεό, αυτό αργά η γρήγορα γίνεται κατανοητό. Ας ψηλώνει το αναλόγιο…
Έπειτα, η σχέση του ψάλτη με την ίδια την τέχνη της μουσικής και μάλιστα, όχι μόνο με την βυζαντινή μουσική αποκλειστικά, αλλά την εν γένει, ως οδό έκφρασης και επικοινωνίας.
Άλλωστε, τίποτε δε γεννήθηκε από μόνο του, τουλάχιστον από τότε που άρχισαν οι άνθρωποι να φτιάχνουν τις πρώτες κοινωνίες και σιγά σιγά να επινοούν τη γραφή.
Ο Ιεροψάλτης μετέχει της Τέχνης. Δεν είναι εκτελεστής αλλά μυσταγωγούμενος εν Εκκλησία, εκφράζει τον αγώνα του για την υπέρβαση από την φθαρτότητα του κόσμου. Τι ευλογημένη αντίθεση! Ένα προϊόν πολιτισμού, όπως η Μουσική, λιβανίζεται μες την εκκλησιά της Ανάστασης.
Μέσα σ’ αυτήν γίνεται δοξολογία, ικεσία, και μετάνοια. Σε μια συναυλία βυζαντινής μουσικής θα θαυμάσει κανείς την τεχνική μιας χορωδίας και τις δυνατότητές της. Πράγμα σπουδαίο μα… βυζαντινή μουσική χωρίς ακολουθία, χωρίς λιβάνι, χωρίς Θεία Λειτουργία δεν θα μπορέσει ποτέ στ’ αλήθεια να υπάρξει.
Όπως αναζητά τον Θεό στη ζωή του, ο Ιεροψάλτης θα Τονε αναζητήσει και πάνω στο ψαλτήρι. Μας παρέδωσαν οι πατέρες μας ταπεινούς ψαλτάδες και δασκάλους. Ψαλτάδες που όταν έψαλλαν κοίταζαν μονάχα το βιβλίο καθ΄ όλη τη διάρκεια της ακολουθίας.
Δε γύριζαν το κεφάλι, μετά από ένα επιβλητικό "Κύριε Ελέησον", να δουν τη συγκίνηση και τον θαυμασμό του κόσμου ώστε να φορτίσουν τις εγωιστικές τους μπαταρίες. Δε μειδιούσαν όταν ο αριστερός τους έκανε κάποιο λάθος κι ούτε το σχολίαζαν περιπαικτικά στον Δομέστικο.
Ο Χριστός κι η μουσική, δεν υπήρχε τίποτ’ άλλο. Καμιά φορά βλέπεις στ’ αναλόγια ένα μικρό χάρτινο εικονάκι καρφιτσωμένο πάνω- πάνω: υπάρχουν ψάλτες που κοιτάζουν, σ’ όλη την ακολουθία, βιβλίο κι εικονάκι. Κι η προσευχή του ψάλτη ταξιδεύει στο εκκλησίασμα, αυτό είναι το μόνο σίγουρο!
Οι τρεις παίδες στο φλεγόμενο καμίνι έψαλλαν μ’ ένα στόμα στον Σωτήρα τους Θεό. Δε κοίταζε κανείς απ’ τους τρεις προφήτες ν’ ακουστεί περισσότερο. Έτσι και στο Ψαλτήρι: η φωνή του Πρωτοψάλτη είναι σα την Φωνή του Θεού πάνω στα ύδατα, που συνταιριάζει όλες τις άλλες φωνές κι ακούγονται σα να ‘ναι μία.
Οι ισοκράτες διαιωνίζουν τη φωνή του Πρωτοψάλτη, δίδοντας προοπτική στον ήχο κι όχι υπερβαίνοντας τον λόγο. Το ψαλτήρι λοιπόν δεν είναι τόπος επίδειξης αλλά διδασκαλίας και καλλιέργειας των ταλάντων που δόθηκαν απ’ τον Θεό.
Έτσι, καταλήγουμε, ότι στην Αγία μας Εκκλησία δε λέμε "τραγουδάκια"! Πόσο μάλλον όταν ψάλλουμε στον Θεό τροπάρια, τα οποία προέρχονται απ’ τα ασκητικά κελιά των βυζαντινών μοναχών.
Ο λόγος της βυζαντινής μας υμνολογίας είναι βιωματικός και όχι συναισθηματικός. Ο Ιεροψάλτης δε προσπαθεί να συγκινήσει κάποιο ακροατήριο αλλά να συνεπάρει στα ανείπωτα των Εσχάτων τον λαό του Θεού. Έναν λαό, ο οποίος δεν απαρτίζει κάποιο ακροατήριο αλλά συμμετέχει -και μάλιστα ενεργά- στην τέλεση του Μυστηρίου.
Όλες οι ιερές τέχνες που μας άφησαν οι πατέρες μας δεν έχουν χαρακτήρα διδακτικό μονάχα για τον λαό, τον αποδέκτη δηλαδή της τέχνης, αλλά και για τον εκφραστή της.
Το πρώτο πράγμα που μαθαίνει ο Ιεροψάλτης είναι να κάνει υπακοή στο συλλογικό βίωμα της Εκκλησίας.
Το "Τυπικό", δηλαδή οι κανόνες σχετικά με το τι ψάλλεται και πότε, έχει βαθιά ποιμαντικό χαρακτήρα.
Η Εκκλησία δεν καθαιρεί την προσωπική έκφραση του καθένα αλλά την εντάσσει στο διακόνημά της στον κόσμο που δεν είναι άλλο από την Σωτηρία του, με την βυζαντινή μας μουσική ν’ αποτελεί ένα από τα χρησιμότερα πνευματικά εργαλεία στον ευαγγελισμό του κόσμου.
 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...