Την εγγραφή
της Βυζαντινής Μουσικής στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της Άυλης
Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας ενέκρινε η Διακυβερνητική
Επιτροπή της Σύμβασης για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής
Κληρονομιάς (UNESCO, 2003) κατά τη 14η ετήσια συνεδρίασή της (9-14
Δεκεμβρίου 2019, Μπογκοτά – Κολομβία).
Η Σύμβαση για
τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς αποτελεί διεθνή συνθήκη
που υιοθετήθηκε από την UNESCO το 2003 και κυρώθηκε από την Ελλάδα το
2006. Προέκυψε ως ώριμος καρπός του διεθνούς προβληματισμού σχετικά με
την έννοια της πολιτιστικής κληρονομιάς, με ιδιαίτερη έμφαση στις
πολιτισμικές πρακτικές που συγκροτούν τη ζωντανή παράδοση και οι οποίες
δεν αφήνουν πάντοτε απτό, υλικό ίχνος (π.χ. μουσική, χορός, γνώσεις και
πρακτικές κ.ά.).
Η Σύμβαση,
αναγνωρίζοντας ότι η άυλη πολιτιστική κληρονομιά συχνά υπερβαίνει τα
σύνορα μιας δεδομένης χώρας, δίνει τη δυνατότητα στα κράτη-μέρη της να
υποβάλουν, εκτός από εθνικούς, και διεθνικούς φακέλους προκειμένου να
εγγράψουν στους Διεθνείς Καταλόγους στοιχεία της Άυλης Πολιτιστικής
Κληρονομιάς που ασκείται ή επιτελείται στο έδαφός τους.
Ο φάκελος για τη Bυζαντινή Μουσική ή Ψαλτική προετοιμάστηκε και κατατέθηκε από κοινού με την Κύπρο.
Βυζαντινή Μουσική/ Ψαλτική | Ελλάδα, Κύπρος
Η ψαλτική, ως
ζωντανή παραδοσιακή τέχνη, είναι από τα σημαντικότερα πολιτισμικά
αγαθά, που συμβάλλουν δυναμικά στον αυτοπροσδιορισμό και την αυτογνωσία
του νεότερου ελληνισμού. Πρόκειται για μελωδίες που έχουν δημιουργηθεί
για να βοηθήσουν τους πιστούς να προσεγγίσουν τον λόγο των Ιερών
Ακολουθιών και αυτή η έμφαση στον λόγο των Ευαγγελίων βοήθησε
καθοριστικά στη διατήρηση της ελληνικής γλώσσας ως ομιλούμενης.
